30.04.2020r.

1. Budujemy miasto – Zabawy matematyczne inspirowane wierszem E. Stadtmüller Kim jesteś? doskonalenie sprawności rachunkowych, utrwalanie liczb i znaków matematycznych, poznawanie zabudowy charakterystycznej dla miasta.

Oglądanie zdjęć przedstawiających architekturę dużego miasta. Opisywanie charakterystycznych cech miasta. Porównywanie architektury wsi z architekturą miasta.

 

Przygotujcie zdjęcia przedstawiające: architekturę dużego miasta i architekturę wsi, najwyższe budynki w Polsce. Dzieci oglądają zdjęcia przedstawiające architekturę dużego miasta. Opisują jej charakterystyczne cechy. Następnie przyglądają się zdjęciom przedstawiającym architekturę wsi i wskazują na występujące różnice architektoniczne między tymi dwoma środowiskami. Rodzic pokazuje dzieciom zdjęcia najwyższych budynków w Polsce.

•• Dziecko z uwagą słucha wiersza czytanego przez rodzica .

 

Czy wiesz, kim jesteś?                                          no i stolica

– To oczywiste!                                                       – miasto syrenki.

Co ci jest bliskie?                                                     I jeszcze Wisła,

– Znaki ojczyste.                                                     co sobie płynie:

Ojczyste barwy                                                       raz po wyżynie,

– biało-czerwone.                                                  raz po równinie,

Ojczyste godło                                                        i mija miasta

– orzeł w koronie.                                                  prześliczne takie…

Ojczyste w hymnie                                                – Już wiesz, kim jesteś?

mazurka dźwięki,                                                   – Jestem Polakiem.

 

••          Następnie analizują treść utworu i rodzic pyta: O czym był ten wiersz? Jakie znaki są bliskie sercu każdego Polaka? Jak mówią o sobie ludzie, których ojczyzną jest Polska?

••          Budowanie osiedla mieszkaniowego.

Do zabawy potrzebne będą klocki, zdjęcia nowoczesnych osiedli mieszkaniowych, kartki z bloku technicznego w formacie A3 (np.w kolorze żółtym), figury geometryczne wycięte z papieru kolorowego, ale różnych rozmiarów.

 

      Zabawa ruchowa Wycieczka do dużego miasta.

Rodzic informuje dziecko, że dotarli  już do wybranego miasta. Opowiada o tym, że miasta wciąż się rozwijają i powstają w nich nowe osiedla mieszkaniowe. Proponuje wspólną budowę, układa na dywanie kolorowe kartki z bloku technicznego kartki w kolorze np. żółtym,  niebieskim). Na środku ustawia skrzynię z klockami. Dzieci biorą z niej po 10 klocków. Klocki układają obok kartki. Rodzic informuje, że będzie architektem projektującym nowe osiedle. Chce, aby znajdowały się w nim budynki o różnej wysokości. Dzieci będą wykonawcami projektów architekta. Do ich zadań będzie należała budowa zaprojektowanych domów.

 

Przykłady projektów architekta:

•      Na osiedlu, w miejscach oznaczonych kolorem żółtym, mają stanąć tylko budynki sześciopiętrowe, a w miejscach oznaczonych kolorem niebieskim mają stanąć tylko budynki dziesięciopiętrowe. Dzieci budują takie budynki z klocków.

•      Architekt zmienia zdanie – w wysokich budynkach często psują się windy, budynki stojące na placu oznaczonym kolorem żółtym mają mieć cztery piętra, a te stojące na placu w kolorze niebieskim – siedem pięter. Pyta: Co trzeba zrobić? Dzieci odejmują po dwa klocki. Liczą, ile pięter mają teraz domy.

•      Po prawej stronie budynku ma stanąć niższy budynek. Dzieci same decydują, ile pięter ma mieć dom. Rodzic pyta Ile pięter ma twój dom? Który z budynków jest wyższy? Który jest niższy?

•      Architekt rodzic przygląda się domom i stwierdza, że chciałby wprowadzić zmiany. Oba budynki mają być takiej samej wysokości. Dzieci wykonują polecenie, pyta dziecka: Ile pięter trzeba było dobudować?

•      Architekt prosi o wybudowanie po lewej stronie wyższego budynku. Dzieci podają, ile pięter ma ich dom.

•          Architekt wyraża zadowolenie z postępu prac. Informuje, że budowa domów na tym osiedlu została zakończona. Teraz trzeba zadbać o zieleń, daje dziecku kartki w kolorze zielonym i wycięte z papieru figury geometryczne, np.: prostokąty, kwadraty, koła, trójkąty, jednego kształtu, ale różnych rozmiarów. Dzieci układają z nich kwiaty na zielonych kartkach (trawnikach). Po zakończeniu zadania informują, jakie figury były im potrzebne do wykonania kwiatów i ile ich potrzebowały.

•      Architekt wyraża zadowolenie z wykonanego zadania.

 

2. Zabawy ruchowe i ćwiczenia  doskonalące wyczucie własnego ciała. (metodą W. Sherborne).

 

• Dzieci poruszają rękami, nogami, palcami, wykonując – na przemian – ruchy dynamiczne i powolne.

• Sprawdzają, do jakich okolic ciała mogą dostać piętą, łokciem, palcami nóg, kolanem, głową.

 • Dotykają jedną częścią ciała do drugiej, np. łokieć wita się z piętą, czoło wita się z kolanem, duży palec u nogi wita się z nosem, pięta wita się z kolanem drugiej nogi...

 • Poruszają się w różny sposób: chód energiczny, ciężki, lekki, koci, ruchy delikatne, dynamiczne...

 

Wyczucie ciężaru ciała

• Dzieci naśladują przenoszenie ciężkiego przedmiotu z miejsca na miejsce, w czasie krótkich przerw rozluźniają ciało.

 • Dzieci naśladują podglądanie gniazda os. Najpierw podkradają się wolno i ostrożnie, a gdy osy je napadły, uciekają szybko, opędzając się od nich rękami, tarzając się po ziemi.

 

Wyczucie przestrzeni

 • Dzieci w dowolnej pozycji sięgają jak najdalej rękami, nogami, głową.

• Dzieci podążają wzrokiem za ręką zwiniętą w pięść. Pięść jest ruchoma – jeżeli wskazuje w górę, dzieci podskakują, jeżeli w dół – wykonują przysiad. Rozwijanie wyczucia płynności ruchów i ciężaru ciała w przestrzeni i w czasie

• Dzieci naśladują popisy łyżwiarzy lub baletnic, kończąc je ukłonem.

• Dzieci swobodnie tańczą przy nagraniu tanecznej muzyki. Podczas przerwy w grze zatrzymują się w bezruchu. Adaptacja ruchów własnych do ruchów partnera

• Dzieci w parach tańczą przy nagraniu tanecznej muzyki – jedno dziecko tańczy nisko, w przysiadzie, a drugie wysoko – na palcach.

 

3. Zabawy grafomotoryczne doskonalące zdolności manualne.

 

**************************

Zapraszam do poznania nazw zwierząt mieszkających w lesie.

Zabawa ruchowa „Let's do it!” - przypominamy słówka dotyczące sposobu poruszania się, naśladujemy czynności:

walking - spacerujemy

stomping – tupiemy

jumping - skaczemy obunóż

skipping - skaczemy z nogi na nogę

running – biegniemy

 

Przydatny zwrot:

We’re not afraid - nie boimy się

 

Zachęcam do posłuchania piosenki „Walking in the forest”, naśladowania ruchów oraz śpiewania powtarzających się fragmentów w piosence:

https://www.youtube.com/watch?v=xbSSm_p782c

 

1. Let's take a walk in the forest.

Walking in the forest. Walking in the forest. We're not afraid. We're not afraid.

Walking in the forest. Walking in the forest. We're not afraid. We're not afraid.

One step. Two steps. Three steps forward.                                                  ( 1, 2, 3 kroki do przodu)

One step. Two steps. Three steps back.                                                         (1, 2, 3 kroki do tyłu)

Stop. Look. What's that?

It's a deer.

We're not afraid.

2. Let's stomp.

Stomping in the forest. Stomping in the forest. We're not afraid. We're not afraid.

Stomping in the forest. Stomping in the forest. We're not afraid. We're not afraid.

One step. Two steps. Three steps forward.                                                  ( 1, 2, 3 kroki do przodu)

One step. Two steps. Three steps back.                                                          (1, 2, 3 kroki do tyłu)

Stop. Listen. What's that?

It's an owl.

We're not afraid.

 

3. Let's jump.

Jumping in the forest. Jumping in the forest. We're not afraid. We're not afraid.

Jumping in the forest. Jumping in the forest. We're not afraid. We're not afraid.

One step. Two steps. Three steps forward.                                                  ( 1, 2, 3 kroki do przodu)

One step. Two steps. Three steps back.                                                         (1, 2, 3 kroki do tyłu)

Stop. Look. What's that?

It's a rabbit.

We're not afraid.

 

4. Let's skip.

Skipping in the forest. Skipping in the forest. We're not afraid. We're not afraid.

Skipping in the forest. Skipping in the forest. We're not afraid. We're not afraid.

One step. Two steps. Three steps forward.                                                 ( 1, 2, 3 kroki do przodu)

One step. Two steps. Three steps back.                                                               (1, 2, 3 kroki do tyłu)

Stop. Listen. What's that?

It's a woodpecker.

We're not afraid.

 

5. Walking in the forest. Walking in the forest. We're not afraid. We're not afraid.

Walking in the forest. Walking in the forest. We're not afraid. We're not afraid.

One step. Two steps. Three steps forward.                                            ( 1, 2, 3 kroki do przodu)

One step. Two steps. Three steps back.                                                      (1, 2, 3 kroki do tyłu)

Stop. What’s that smell?

Pee-yew! It’s a skunk! Run!

 

W piosence dzieci kolejno spotykały różne zwierzęta.

Rodzic pyta, czy dziecko je zapamiętało, a dziecko próbuje wymienić nazwy zwierząt po kolei z różnym natężeniem głosu (głośno, cicho, szeptem:)

deer - jeleń

owl – sowa

rabbit - królik

woodpecker – dzięcioł

skunk - skunks

 

Po opanowaniu słownictwa zachęcam do zabawy ruchowej przy piosence oraz do tego, aby dziecko narysowało wybrane przez siebie leśne zwierzątko.

Powodzenia! Good luck!:)